رایج ترین نوع سختی گیر آب، سختی گیر رزینی است که به مخزنی پر شده با رزین اطلاق می گردد. وظیفه اصلی این دستگاه گرفتن سختی آب ایجاد شده در اثر یون هایی از جمله کلسیم و منیزیم و تبدیل آن به آب نرم طی فرآیند تعویض یونی می باشد. کاربرد این دستگاه در دیگ های بخار، مبدل های حرارتی، برج های خنک کن، سیستم های سرد کننده، پکیج تصفیه فاضلاب و… می باشد.
با گذشت زمان رزین از یون های ایجاد کننده سختی اشباع می گردد که در این زمان طی فرآیندی به نام احیا، توسط احیا کننده(معمولا آب نمک) شسته شده و به حالت اولیه باز می گردد. در هر بار احیای سختی گیر ظرفیت رزین اندکی کاهش می یابد که در نتیجه آن پس از گذشت تعداد سیکل مشخص، رزین دستگاه نیاز به تعویض دارد.
چرا سختی گیر آب آویسا؟
کاهش قیمت سختی گیر با حذف واسطه
به این دلیل که شرکت آویسا هم تولید کننده و هم عرضه کننده این محصولات است، پس با حذف واسطه ها قیمت سختی گیر این شرکت حداقل شده است.
استفاده از رزین مرغوب
رزین های استفاده شده در سختی گیر های آویسا به دلیل مِش ریز سطح بیشتر و در نتیجه ظرفیت سختی گیری بیشتری را فراهم می نماید.
راندمان و عمر بالا دستگاه
با توجه به طراحی دقیق بر اساس استاندارد های به روز و استفاده از متریال با کیفیت به همراه تست های کنترل کیفی از جمله جوش، رنگ و… در کنار کیفیت بالای خروجی عمر بالای دستگاه را تضمین نموده ایم.
طراحی مهندسی شده
در صورتی که طراحی با ظرفیت کمتر از نیاز انجام شود تعدد احیا بالا رفته و علاوه بر پرت زمان عملکرد، رزین به سرعت خواص شیمیایی خود را از دست داده و نیاز به تعویض دارد. از سوی دیگر طراحی با ظرفیت بالاتر از نیاز هزینه اولیه بالایی را به هنگام خرید تحمیل می نماید. مهندسین آویسا با توجه به نیاز شما بهترین گزینه را به شما پیشنهاد می دهند.
کاهش نیاز به نیروی انسانی
کنترل این تجهیز می تواند به صورت دستی، نیمه اتوماتیک و یا اتوماتیک انجام می شود. پیشنهاد می گردد با انتخاب شیر اتومات بدون نیاز به نیرو انسانی از آن بهره برداری شود.
راهبری آسان دستگاه
در بالا استفاده از شیر های اتوماتیک پیشنهاد گردید. شاید در وهله اول، کار با آن چندان آسان به نظر نیاید اما با راهنمای فارسی این شرکت انجام تنظیمات فیلتر برای هر کسی-حتی نا آشنا با دستگاه-بسیار آسان است.
نحوه ی عملکرد سختی گیر
اغلب ما به سادگی فراموش می کنیم که آب چه نقش مهمی در زندگی ما ایفا می کند. مسلم است که ما به آب در وعده های غذایی خود نیاز داریم، اما در عین حال آب نقش یک وسیله را نیز دارا می باشد که مواد را از یک نقطه به نقطه ی دیگری منتقل می کند. یکی از دلایلی که آب این کار را به خوبی انجام می دهد، قابلیت خارق العاده ی آن در نگه داشتن اجسام است که این کار را یا از طریق شناور نمودن آنها و یا از طریق حل نمودن آنها در خود انجام می دهد.
بر خلاف سایر وسایل، آب دارای دستورالعمل خاصی به عنوان یک وسیله نیست. اما اگر اینطور نبود قطعا شما می دانستید چرا در برخی مواقع ظروف شسته شده پس از خشک شدن توسط لکه هایی پوشیده می شوند یا چرا آب داخل حمام لایه ای نازک بر روی تمام چیزهایی که با آنها تماس دارد ایجاد می کند و یا چرا آبی که شما تصور می کردید کاملا زلال و خالص است باعث گرفتگی لوله ها شده است.
زمانی که آب در داخل زمین است، مقداری از تمام مواد حل شدنی ای که با آنها تماس داشته باشد را به خود اضافه می کند. این می تواند به معنای آلوده شدن آب و مناسب نبودن آن برای آشامیدن باشد. در بسیاری از موارد به سادگی می توان بیان نمود که آب حاوی مواد معدنی ای می باشد که در زمین وجود دارند. از میان این مواد معدنی، کلسیم و منیزیم اهمیت بیشتری دارند چرا که این مواد بر روی قابلیت های آب و توانایی ما در استفاده از این آب تاثیر ویژه ای دارند. به بیان دیگر وجود این مواد در آب موجب سخت شدن آب می گردد.
یکی از پیامدهای سخت شدن آب، کاهش تاثیر صابون ها و مواد شوینده است به این ترتیب که این مواد شوینده به جای آنکه به صورت کامل در آب محلول شوند با این مواد معدنی ترکیب می شوند و نوعی لخته ی صابونی تشکیل می دهند و به دلیل آنکه صابون و شوینده ی کمتری در آب حل شده است نیاز به استفاده ی بیشتری از این مواد خواهد بود. در عین حال نیز وجود این لخته ها منجر به چسبیدن آنها به پوست و سایر سطوح مورد تماس شده و موجب بروز اختلال در روند شستشو و پاکسازی می شوند. همین امر موجب می گردد تا در اکثر مواقع پس از استحمام، موهای شسته شده به نظر کثیف و مرده بیاید.
در مورد لباس ها نیز وضعیت به همین ترتیب خواهد بود. لخته های صابونی و شوینده ی بوجود آمده در زمان استفاده از ماشین های لباسشویی وارد لباس ها می شوند و این امر موجب باقی ماندن کثیفی در الیاف های لباس، چرک تاب شدن و سفت شدن الیاف لباس ها می گردد.
وجود این مواد در آب علاوه بر تاثیر و ایجاد اختلال در روند شستشو، شوینده های نامحلول موجب باقی ماندن لک بر روی تمام وسایل شسته شده-از ظروف گرفته تا اتومبیل شما-می‌گردد و هم چنین لایه ای از صابون و مواد شوینده در حمام و سرویس های بهداشتی شما تشکیل می گردد.
مورد دیگری که باعث بروز نگرانی در رابطه با استفاده از آب سخت می گردد، تاثیر این نوع آب در سیستم لوله کشی شما است. استفاده از این نوع آب موجب تشکیل رسوبات کلسیمی و منیزیمی در لوله ها می شود و همین امر منجر به کاهش جریان و فشار در شیرهای آب و وسایل استفاده کننده از آب و در نهایت گرفتگی کامل سیستم لوله کشی شما می گردد.
وجود این مواد معدنی در وسایل گرمایشی و سرمایشی مانند آبگرمکن و کولر نیز منجر به تولید پوسته ای نازک و کاهش راندمان و طول عمر این تجهیزات می شود.
راه حل
همانطور که مشخص است راه حل خلاص شدن از دست کلسیم و منیزیم موجود در آب است. با وجود آنکه روش های شیمیایی متنوعی برای تصفیه این نوع آب و حل مشکل وجود دارد اما محبوب ترین و پراستفاده ترین راه حل، استفاده از سختی گیر می باشد.
سختی گیرهای معمول مورد استفاده، تجهیزی مکانیکی و نسبتا ساده می باشند که به سیستم لوله کشی منزل شما (آب تغذیه) متصل می شوند. تقریبا تمام سختی گیرها دارای اصول کاری یکسانی می باشند: جایگزینی مواد معدنی با ماده ای دیگر (در اغلب مواقع سدیم). این فرآیند با عنوان تبادل یونی شناخته می شود.
قلب یک دستگاه سختی گیر مخزن یا همان تانک مواد معدنی است. این مخزن توسط دانه های کوچک پلی استایرن یا همان رزین یا زئولیت پر شده است و دانه ها دارای بار منفی می باشند.
کلسیم و منیزیم موجود در آب دارای بار مثبت می باشند و به همین علت با عبور آب سخت از مخزن مواد معدنی، کلسیم و منیزیم به دانه های موجود در مخزن می چسبند. یون های سدیم نیز دارای بار مثبت می باشند اما بار مثبت آنها به قدرت بار مثبت کلسیم و منیزیم نمی باشد. زمانی که یک محلول قوی نمکی از درون مخزنی که دانه های موجود در آن توسط کلسیم و منیزیم اشباع شده اند عبور می کند، حجم خالص یون های سدیم موجود قدرت کافی برای جدا نمودن یون های منیزیم و کلسیم از دانه ها را دارا می باشد. معمولا سختی گیرها دارای مخزن نمک جداگانه ای می باشند که از نمک معمولی برای تولید این محلول نمکی استفاده می کند.
در زمان کارکرد عادی سیستم، عبور آب سخت از مخزن مواد معدنی موجب حرکت یون های منیزیم و کلسیم به سمت دانه های موجود در مخزن و جایگزینی آنها با یون های سدیم و ورود آن به آب می گردد. زمانی که دانه ها توسط کلسیم و منزیم اشباع شدند، واحد سختی گیر وارد یک چرخه ی سه مرحله ای احیا می شود. ابتدا و در مرحله ی بک واش جریان برعکس موجب شستشوی مخزن و خارج نمودن کثیفی ها از آن می شود. در مرحله ی احیا، محلول غلیظ سرشار از نمک از مخزن نمک به مخزن مواد معدنی منتقل می گردد. سدیم بر روی دانه ها قرار می‌گیرد و جایگزین کلسیم و منیزیمی می شود که توسط زیرکش ها خارج می گردند. با اتمام این مرحله، نمک اضافی از مخزن مواد معدنی خارج می شود و مخزن نمک نیز مجددا پر می گردد.
سیستم های هوشمند
اغلب سختی گیرهای پر استفاده دارای سیستم احیای خودکار هستند. ساده ترین نوع این سختی‌گیرها دارای یک تایمر الکتریکی هستند که طبق برنامه زمانی مشخصی عملیات تخلیه و احیای سیستم را انجام می دهند. مشخص است که در طول مدت زمان احیا، آب نرم در دسترس نخواهد بود.
نوع دوم سختی گیرها از نوعی کامپیوتر برای نظارت بر مقدار آب مصرف شده استفاده می کنند. زمانی که مقدار آب کافی از مخزن مواد معدنی عبور کرد و رزین موجود در مخزن از سدیم خالی شد، کامپیوتر عملیات احیا را آغاز می کند. این نوع سختی گیرها معمولا دارای ظرفیت رزین معکوس می باشند تا در طول فرآیند احیا نیز مقدار محدودی از آب نرم در دسترس باشد.
نوع سوم سختی گیرها از یک مکانیزم مکانیکی برای اندازه گیری آب استفاده شده و شروع فرآیند احیا استفاده می کنند. مزیت اصلی این نوع سیستم ها عدم استفاده از وسایل کنترل کننده ی الکتریکی و هم چنین شارژ شدن دوباره ی مخزن مواد معدنی تنها در زمان لزوم می‌باشد. در برخی مواقع این نوع سختی گیرها مجهز به دو مخزن مواد معدنی می باشند تا آب نرم همیشه در دسترس مصرف کنندگان باشد، حتی در طول فرآیند احیا.
اندازه گیری سختی آب
شرکت های تولید کننده و فروشنده ی تجهیزات سختی گیر در بسیاری از موارد کیت های تست کننده ای را به شما ارایه می دهند که به اندازه گیری سختی آب کمک می کنند. واحد اندازه‌گیری سختی آب بر اساس گرین بر گالن (GPG) یا میلی گرم بر لیتر (mg/L) یا ppm است. آب تا مقدار GPG 1 یا 17/1 میلی گرم در لیتر آب نرم و در بازه ی GPG 120 – 60 آبی با سختی متوسط در نظر گرفته می شود. میزان تاثیر یک سختی گیر وابستگی زیادی به میزان سختی آب ورودی دارد و آب بالای GPG 100 ممکن است به طور کامل نرم نشود.
ملاحظات سلامت
آب سخت هیچ گونه تهدیدی برای سلامت افراد ندارد. از طرف دیگر سدیم وارد شده به آب نرم در طول فرآیند سختی گیری ممکن است برای افرادی که نسبت به این ماده حساسیت دارند، مشکل آفرین باشد. برخی افراد نیز ممکن است از طعم آب تصفیه شده خوششان نیاید. در هر حال شما می توانید با استفاده از یک سیستم توزیع ساده، آب نرم تولید شده را برای مصارف غیرخوراکی استفاده نمایید. هم چنین می توانید به جای نمک از پتاسیم کلرید استفاده نمایید که ممکن است 3 تا 4 برابر گرانتر از سدیم باشد.
توجه داشته باشید که استفاده از سختی گیر موجب حذف سایر آلاینده های آب مانند باکتری‌ها، مواد شیمیایی، بو یا رسوبات نمی گردد. با این حال برخی از سختی گیرها می توانند مقادیر بسیار کمی از بو را نیز کاهش دهند. سیستم آبی شما برای حذف این آلاینده ها ممکن نیاز به استفاده از سایر پکیج های تصفیه مانند فیلترها برای حذف رسوب یا TDS یا بو و یا تجهیزات گندزدا برای حذف آلاینده های شیمیایی و باکتریایی داشته باشد.
