همانطور که از اسم این تجهیز مشخص می باشد، از آن ها برای رفع مشکلات مربوط به وجود سختی در آب استفاده می شود. همانند سایر دستگاه ها، این تجهیز نیز ممکن است دچار مشکلات و خرابی شود. بسیاری از شرکت های تولید کننده ی این دستگاه با در اختیار قرار دادن دفترچه های راهنما و مشخصات فنی، کمک فراوانی به بهره برداری صحیح و رفع ایرادات احتمالی نموده اند.  مشکلات سختی گیرها می توانند بسیار هزینه بر باشند اما در بسیاری از موارد نیز به سادگی قابل حل هستند. در مواردی که مشکل بوجود آمده جدی و پیچیده است، توصیه می‌شود برای جلوگیری از بروز خرابی های بیشتر و نامعتبر شدن گارانتی دستگاه (در صورت وجود) از افراد متخصص کمک بگیرید.

چک لیست مشکلات سختی گیرها:

 اگر سختی گیر به درستی کار نمی کند ابتدا موارد زیر را بررسی کنید:

• شیر برگشتی (bypass valve) سختی گیر را چک کنید: ابتدا از بای پس نبودن سختی گیر اطمینان حاصل نمایید.

          این شیر به صورت اختیاری می باشد و ممکن است در واحد شما وجود نداشته باشد و ممکن است به جای آن از شیرهای                        گازی یا شیرهای دریچه ای استفاده شود.(یکی از متداول ترین مشکلات سختی گیرها)

• بررسی اتصال سختی گیر به منبع تغذیه: اگر واحد شما از برق برای روشن کردن تایمر استفاده می کند، از سالم بودن و برق دار بودن آن اطمینان حاصل کنید. در برخی موارد از یک ترانسفور استفاده می شود که باید از سالم بودن آن مطمئن باشیم. برای این منظور می توانید از یک VOM (ولتاژ-اهم متر) استفاده کنید.

• بررسی مخزن نمک: نمک به مقدار کافی در مخزن وجود دارد؟
• راه اندازی چرخه به صورت دستی: در اکثر موارد در جعبه کنترل، اهرمی وجود دارد که با استفاده از آن می توانید فرآیند را به طور دستی آغاز نمایید.
• درست بودن مقادیر و پارامترهای کنترلی: تنظیم صحیح دوزها و مدت زمان چرخه ها برای سختی گیری آب و کنترل مقدار آب مصرفی.
• بررسی تایمر سختی گیر: ممکن است تایمر از ابتدا دچار مشکل بوده باشد. از انجام تمام مراحل و عملکرد صحیح سیستم اطمینان حاصل نمایید.

• منبع تغذیه آب را بررسی و تست کنید: اگر هم چنان در زمان استحمام برای تولید کف دچار مشکل هستید، ممکن است تصفیه کافی ای صورت نگیرد و یا زمانی که آب لزج می‌باشد یا برای شستن کف دچار مشکل می شوید، ممکن است تصفیه بیش از حد صورت گرفته باشد.

راهکارهای ساده برای به کار انداختن سختی گیر و اطمینان از عملکرد صحیح آن و رفع مشکلات سختی گیرها

1. از “روشن” بودن سختی گیری مطمئن شوید. علاوه بر آن از وصل بودن برق، باز بودن شیرها و بای پس نبودن سیستم اطمینان حاصل کنید.

2. از تمیز بودن سختی گیر مطمئن شوید. ممکن است آشغال ها باعث گرفتگی مسیر آب یا سایر لوله ها شوند و موجب بروز مشکلات در سختی گیرها شوند.

3. مناسب بودن سطح مخزن نمک. در صورتی که مخزن برای مدت زمان طولانی ای پر باقی بماند، یا هیچ نمکی در فرآیند مصرف نمی شود (فرآیند نامناسب) و یا لایه ای از نمک بر روی مخزن خالی تشکیل شده است. برای اطمینان از وجود نمک، آن را هم بزنید.

4. یک چرخه ی اضافی را اجرا کنید. با استفاده از کنترل کننده ها و زیر نظر گرفتن سیستم، یک چرخه ی اضافی احیا/شستشو را انجام دهید.
5. زیر نظر گرفتن کنترل کننده های سختی گیر. این موارد را برای مدت چند روز بررسی نموده تا از صحت عملکرد آن ها و مناسب بودن دوزها مطمئن شوید.
6. آزمایش میزان سختی آب ورودی. برای تعیین میزان تصفیه مورد نیاز.
7. آزمایش خروجی سختی گیر. برای اندازه گیری میزان سختی و نمک های موجود در آب خروجی.
8. بررسی تنظیمات کنترل کننده های سختی گیر. اگر با وجود در مدار بودن دستگاه، هم چنان سختی (یا میزان مواد آلی) زیادی وجود داشته باشد، می توانید میزان نمک یا تعداد دفعات چرخه های بک واش/احیا را افزایش دهید و مشکلات سختی گیرها را برطرف نمایید.
9. باقی ماندن مقدار زیادی نمک در آب. دوز نمک را بوسیله کنترل کننده کاهش دهید. این مشکل به صورت لایه ای نازک از نمک بر روی ظروف یا شیرها پدیدار خواهد شد. بقایای مواد آلی نیز به صورت رسوبی نازک و سخت می باشد.

10. کمک گرفتن از افراد متخصص در این رابطه. در صورتی که تجهیز از نظر ظاهری دارای شکستگی، نشتی و هر آسیب دیگری نمی باشند، بهتر است برای تعمیر یا انجام بازرسی های تخصصی (برطرف نمودن مشکلات سختی گیرها) از شرکت ها و افراد مناسب و متخصص استفاده نمایید.

قبل از اقدام به تعویض دستگاه سختی گیر، موارد مطرح شده در جدول زیر را امتحان نمایید:

برخی از مهم ترین مشکلات فیلتر شنی استخرها

یکی از مهم ترین تجهیزات استخر برای تازه و تمیز نگه داشتن آب، سیستم فیلتراسیون شما می باشد. برای درخشندگی و تلالو آب استخرتان، فیلتر باید در شرایط کاری بهینه نگه داشته شود. برای جلوگیری از رشد جلبک ها، علاوه بر پمپ مشکلات فیلتر شنی استخر نیز بایستی در کوتاهترین زمان ممکن مرتفع گردد. در ادامه برخی از رایج ترین مشکلات فیلتر شنی استخرها و طریقه برطرف کردن آنها را مطرح خواهیم کرد:

1) نشتی در خط بک واش (Backwash)

یکی از قطعات پیچیده و بسیار مهم که باعث بوجود آمدن بسیاری از مشکلات برای فیلتر شنی در استخرها می گردد، شیر چندحالته (چند راهی) می باشد که بازرسی مدام آن در طول مدت زمان استفاده بسیار حائز اهمیت است. بیش از دوازده قطعه و چندین مسیر مختلف برای جریان آب در یک شیر چندحالته (Multiport valve) وجود دارد. شیرهای کششی (Push-pull valves) که در کنار فیلتر شنی نصب می شوند بسیار ساده تر هستند و فقط داراش دو دریچه برای فیلترینگ یا بک واش می باشند.

بعد از اتمام فرآیند بک واش وجود جریان کوچکی از آب که به خارج شدن از خط بک واش ادامه می دهد، امری نامتعارف و غیرعادی نیست. دسته را به آرامی تکان دهید و در صورتی چند دقیقه بعد هم چنان آب از آن خارج می شد، مشکلی برای شیر به وجود آمده است. اکثر مواقع وجود نشتی های این چنینی ناشی از نامرغوب بودن یا مستهلک شدن واشرهای عنکبوتی یا اورینگ ها (O-ring) است. وظیفه واشر عنکبوتی آب بند نمودن مسیرهای آب (یا فاضلاب) برای کنترل مسیر و جهت آب استخر شما می باشد.

با گذشت زمان واشر لاستیکی شما خورده شده و در نتیجه آب یا آلودگی ها و آشغال ها از مسیر تعیین شده برای بک واش خارج گشته و بدون صورت گرفتن فرآیند فیلتراسیون به استخر باز خواهد گشت و همین امر می تواند موجب بروز مشکلات زیادی در فیلتر شنی استخرها گردد. چرخاندن شیر هنگامی که فیلتر در حال کار است نیز باعث خرابی آب بند آن می شود. گاهی اوقات نیز واشر خراب نشده است و تنها نیاز به تمیز کاری، تنظیم و در صورت لزوم روغن کاری دارد.

برای بازرسی یا تعمیر نشتی در شیر چند حالته ابتدا پمپ را خاموش نموده، فشار درون فیلتر را خالی کرده و سپس پیچ های بالای شیر را باز کنید. اکنون می توانید درپوش، دستگیره و شاخه اصلی را بلند کنید. واشر عنکبوتی درون بدنه شیر قرار دارد. واشر را تمیز کرده و وجود پارگی، پیچ خوردگی یا هر آسیب احتمالی دیگر در آن را بررسی کنید. برای تعویض واشر، با کمک یک پیچ گوشتی کوچک و تیز آن را بلند کنید و واشر جدید را دقیقا سر جای واشر قبلی بچسبانید(طرف تخت پایین و طرف لبه دار بالا). در اغلب مواقع مشکل فیلتر شنی موجود در استخر با انجام این کار مرتفع می شود.

در برخی شیرها مانند شیر Hayward SP714T واشر عنکبوتی، به جای گودی بدنه شیر در کف هدایت کننده (Diverter) چسبانده شده است. نشتی در خط بک واش چنین شیرهایی غالبا به خاطر شکستگی فنرهای هدایت کننده یا گیرکردن آشغال در شیر رخ می دهد.

2) بازگشت آشغال و آلودگی به استخر

فیلتر شنی ها ممکن است مقداری از آشغال های کوچک را به استخر بازگردانند که این امر عادی می باشد، به خصوص هنگام تخلیه (کشیدن) آشغال های بسیار ریز. ممکن است بعد از بک واش یا در خلال مکش متوجه برگشت مقداری آشغال از طریق خطوط برگشت شوید. مکش به فاضلاب، مورد اولی و استفاده از حالت شستشو (Rinse)، مورد دوم را برطرف خواهد نمود.

1- فیلتر شنی های قدیمی. با گذشت زمان لبه های تیز ساییده شده و ظرفیت آشغال گیری کاهش می یابد.

2- کلسیفیکاسیون (Calsification). مواد معدنی بسیار سخت آب باعث تغییر دانه های شن فیلتر به ماسه سنگ می شوند.

3- مادبالینگ (Mudballing). روغن های جمع آوری شده در تانک باعث شکل گرفتن توپ های گوی شکل چسبناک در شن های یک سوم بالایی فیلتر می شوند.

4- ایجاد کانال (Channelling). اگر پمپ برای فیلتر بسیار قوی باشد موجب عبور آب از کانالی بدون صورت گرفتن فیلتراسیون می گردد.

5- در صورتی که پمپ بسیار قوی باشد، واشر عنکبوتی یا فنر شیر نامرغوب باشد، شیر فیلتر آشغال را برخواهد گرداند(Bypass می کند).

3) شکستن دسته شیر چندحالته

یکی از دیگر از مشکلات فیلتر شنی در استخرها، وارد کردن نیروی بیش از حد یا استفاده از دهانه (لوله های) بزرگ و شسکتن دسته بالایی شیر چندحالته می باشد. اگر دسته (اهرم) در سر جایش جابجایی فراوانی دارد یا اینکه بسیار شل می باشد، باید فنر شاخه اصلی را تعویض کنید. در این حالت کار ساده تر تعویض شاخه اصلی است.

برای عوض کردن دستگیره و رفع مشکل فیلتر، شاخه اصلی را همانطور که در بالا توضیح داده شد خارج کرده و آن را روی سطح نرمی قرار دهید تا بتوانید بوسیله ضربه زدن و ایجاد فشار لازم روی قسمت بالایی (فشرده کردن فنر) پینی که درون دستگیره قرار دارد را خارج نمایید. پس از خارج کردن دستگیره، واشر نایلونی بزرگی را که زیر آن در قسمت میانی پوشش بالا قرار گرفته است، بررسی کنید تا مشکلی برای فیلتر شنی مستقر در استخر بوجود نیاورد.

با گذر زمان ممکن است این واشر پاره شده باشد و باعث اختلال در عملکرد دستگیره شود. همچنین بدنه نیز دارای اورینگ هایی می باشد که در درپوش قرار می گیرند. هر بخشی از شیر که نیاز به تمیزکاری یا تعویض دارد را بررسی نموده و سپس آنها را به جای خود برگردانید. مراقب باشید تا درپوش را در همان جهت اولیه بر روی هدایت گر (Diverter) قرار دهید تا همه چیز به درستی تنظیم شود و سرجای خود قرار گیرد تا از بروز دیگر مشکلات احتمالی برای فیلتر شنی جلوگیری گردد.

4) نشتی در مخزن فیلتر

این یکی از ساده ترین مشکلات فیلتر شنی در استخرهاست … تعمیر تانکی که دارای سوراخ و نشتی است کار مطمئن و ایمنی نبوده و بهتر است یک تانک جدید خردیداری کنید و معمولا هزینه ها و مشکلات مربوط به خرید یک سیستم فیلتر شنی استخری جدید ارزان تر از خرید تنها یک مخزن جدید می باشد. وصل کردن یک مخزن تحت فشار مانند علاوه بر خطرناک بودن غالبا با شکست مواجه می شود و در نهایت ممکن است موجب خالی شدن استخر یا آسیب دیدن افراد شود. برخی از مشکلات فیلترشنی که مربوط به نشتی های قابل تعمیر در استخرها هستند، عبارتند از :

1- نشتی فاضلاب. معمولا بوسیله اورینگ با تفلون برطرف می شود.

2- نشتی در مونتاژ تخلیه. قسمت (کلاهک) تخلیه نیاز به اورینگ یا واشر دارد.

3- نشتی در مونتاژ فلنچ. شیرهای بالایی را بوسیله اورینگ و گیره های محکم آب بند کنید.

4- نشتی در دیوارها. شیرهای نصب شده در کنار مخزن دارای واشرهای زیادی هستند که امکان خرابی آنها وجود دارد.

5- نشتی در محل اتصال لوله به شیر. ناشی از بوجود آمدن ترک در شیر به خاطر سفت کردن زیاد.

لترال های شکسته (Broken Laterals)

 اگر فیلتر شنی شما دائما به استخر نشتی دارد(نه فقط بعد از بک واش)، دلیل آن غالبا لترال های شکسته می باشد. لترال ها قطعات پلاستیکی کف فیلتر می باشند که تا از قبل از شکسته شدن بوسیله شیارهای ریز خود مانع از ورود شن می شوند. شکسته شدن یا ترک برداشتن هرکدام از اجزا داخلی مانند دیفیوزرها یا لوله های عمودی باعث نشت شن به استخر می شود.

ممکن است بعد از فرآیند بک واش شما هاله ی کوچکی از شن رامشاهده کنید اما با شکستن لترال چیزی در حدود چندین مشت شن یا حتی بیشتر در کف استخر و زیر برگشت ها مشاهده خواهید نمود.

اما راه حل برای این گونه از مشکلات در فیلتر شنی استخرها چیست؟؟؟ تانک را تخلیه نموده و تمامی لترال ها عوض کنید و اگر شن فیلترتان وضعیت خوبی داشت، می توانید از همان استفاده کنید. در حالت عادی شن فیلتر استخر چیزی بین 5 تا 7 قابل استفاده می باشد.

5) فشار بالای فیلتر

یک فیلتر شنی زمانی نیاز به بک واش دارد که فشار سنج 8 الی 10 lbs  فشار را از حالت شسته شده و تمیز بیشتر نشان دهد. همانطور که از نامش مشخص است بک واش به معنای حرکت آب درون مخزن در جهت برعکس می باشد.

بک واش نمودن سیستم برای مدت 3 تا 5 دقیقه جدا کردن آشغال های شن و دفع آن توسط شلنگ یا خط پساب می گردد.

اما فشار نرمال برای یک فیلتر شنی چقدر است؟؟؟عدد معمول آن چیزی در حدود 10 psi می باشد، اما این عدد به شدت تابع اندازه و قدرت پمپ، اندازه لوله ها و مقاومت سایر تجهیزات شما است. بنابراین فشار معمول و عادی برای فیلتر بین 5 تا 25 psi خواهد بود.

اما گاهی اوقات به دلایل مختلفی پس از بک واش فشار همچنان بالا می ماند که همین موضوع می تواند موجب ایجاد مشکلاتی در فیلتر شنی استخرها گردد.

1- شن نامرغوب، معمولا روغنی و گوی شکل. شن را عوض کنید یا از تمیزکننده های فیلتر شنی استفاده کنید.

2- خراب بودن یا گیر کردن فشار سنج. پمپ را خاموش کرده و ببینید آیا فشار صفر می شود؟

3- وجود گرفتگی بعد از فیلتر. شیرهای نیمه بسته یا خطوط مسدود شده.

4- گرفتگی قبل از فیلتر. جریان کم ورودی به فیلتر.

5- شیر چندحالته در حالت چرخش آب باشد و جریان آب بک واش را کم کند.

تعمیر و نگهداری و رفع مشکلات فیلتر شنی استخرها بسیار ضروری و حائز اهمیت می باشد. این سیستم باید خیلی سریع به مجموعه بازگشته و در مدار قرار گیرد. در صورتی که قادر به فیلتر نمودن آب به دلایل مختلفی مانند انتظار برای قطعه ای خاص یا تعمیر بخشی از آن نیستید، حداقل در صورت امکان  با استفاده از بای پس فیلتر، آب را در حالت چرخش قرار دهید. میزان کلر را بالا نگه داشته و هر روز آن را شسته و تمیز نگه دارید تا سیستم فیلتر شنی مجددا در مدار قرار گیرد.

منبع : poolproducts

زمانی که در مشاغل مرتبط با فاضلاب تازه کار هستید، هیچ چیز مهم تر از توجه به سخنان کهنه کاران این شغل نیست. ما در اینجا 5 نکته اساسی از توصیه های بهترین متخصصان صنعت آب و فاضلاب در رابطه با بهره برداری از تصفیه خانه را برای شما جمع آوری کردیم تا مشکلات این شغل پر خطر را برایتان ساده تر کنیم.

1- دهانتان را ببندید
صحبت نکردن حین بهره برداری تصفیه خانه فاضلاب ، یک توصیه دو جانبه است. اولاً به خاطر اینکه زمانی که در اطراف واحدهای تصفیه فاضلاب یا پکیج تصفیه فاضلاب برای انجام امور شغلی روزانه قدم می زنید، بسته نگه داشتن دهانتان باعث می شود که احتمال ورود اسپری و آئروسل های موجود در هوای اطراف که حاوی انواع مختلفی از میکروارگانیزم های بیماری زا هستند، به بدنتان کاهش یابد.
این توصیه جنبه دیگری هم دارد. وقتی که صحبت نمی کنید در واقع تلاش بیشتری برای شنیدن و تفکر می کنید. بدین ترتیب احتمال خطای انسانی تا حد زیادی کاهش می یابد.

2- تجهیزات محافظت شغلی خود را هیچ گاه فراموش نکنید
عبارت معروفی وجود دارد که ما همواره نسبت به آن بی توجه هستیم؛ اول ایمنی و سپس کار. بهره برداری تصفیه خانه فاضلاب نیز از این قاعده مستثنا نیست. همیشه کلاه ایمنی به سر داشته باشید و عینک محافظ بزنید. اگر در محل کارکرد تجهیزات دوّار مانند بلوئرها فعالیت می کنید، گوشی محافظ گوش را فراموش نکنید. دستکش غیر قابل نفوذ و عایق جز لاینفک تجهیزات حفاظتی شما است پس هیچگاه آن ها را فراموش نکنید. هنگام کار با مواد شیمیایی، برچسب لوزی آتش را مطالعه فرمایید و از ماسک های فیلتر دار استفاده کنید.
جعبه کمک های اولیه در هر ساختمان تاسیسات تصفیه خانه باید موجود باشد. هدف ما علاوه بر حفظ بهداشت محیط و حفاظت از آن، حفظ سلامت کارکنان تصفیه خانه نیز هست.

3- از اهمیت برنامه نگهداری تجهیزات غافل نشوید
تصوّر کنید که مسئولیت بهره برداری تصفیه خانه فاضلابی با شماست. یکی از پمپ های ورودی به تصفیه خانه به طور ناگهانی دچار نقص شود و از طرفی جریان زیادی نیز وارد تصفیه خانه شود. احتمالاً می توانید حدس بزنید که چه فاجعه ای رخ خواهد داد. یکی از نکاتی که یک بهره بردار بایستی همواره در نظر داشته باشد اینست که همیشه بر اساس چک لیست های تهیه شده و در دوره های زمانی مشخص، کلیه تجهیزات و تاسیسات بازرسی شوند تا خطر بروز خرابی های پیش بینی نشده تا حد ممکن کاهش یابد.

4- از حواس پنج گانه خود کمک بگیرید
اگر احساس می کنید که تجهیزی مانند پمپ کارکرد نرمال ندارد، آن را بازرسی کنید. حواس پنج گانه شما، راهنمای بسیار خوبی هستند. بسیاری از مشکلات در بهره برداری تصفیه خانه فاضلاب را می توان با مشاهده و یا با حس بویایی، به راحتی بررسی نمود. اکثر مشکلات ناشی از بروز نشتی در لوله و اتصالات مختلف را می توان به راحتی با مشاهده ردیابی نمود. نکته مهم که در اینجا باید به آن توجه داشت که در استفاده از حواس پنج گانه، هیچ گاه رعایت اصول ایمنی و بهداشتی را فراموش نکنید.

5- به لوله کشی ها و شیرآلات، توجه کنید
به لوله کشی ها و سیستم پمپاژ تصفیه خانه توجه ویژه ای داشته باشید. تصوّر کنید که ایستگاه پمپاژ در حال انتقال فاضلاب به سایر واحد تصفیه خانه است. بر اساس محاسبات، مدت زمان مشخصی بایستی صرف پمپاژ شود ولی این زمان بسیار بیشتر از مقدار تئوری طول می‌کشد. شاید به اشکالی در مورد پمپ ها شک کنید در حالی که احتمال دارد مقداری لجن وارد ایستگاه پمپاژ شده و باعث گرفتگی لوله های انتقال یا شیرآلات شده باشد. بنابراین همواره در وهله اوّل به آنچه که وارد تصفیه خانه تحت نظارت شما می شود و در مرتبه بعدی به لوله ها و شیرآلات توجه کنید.

هر ساله در ایالات متحده بیش از 500 میلیون دلار صرف انتقال اکسیژن به زائدات مایع فاضلاب در فرایندهای مختلف تصفیه می‌شود. هزینه های هوادهی با ارتقاء استانداردهای تصفیه فاضلاب، افزایش می یابد. بسیاری از تصفیه خانه های فاضلاب موجود برای دستیابی به انتقال اکسیژن کارامدتر، سیستم هوادهی مجهز به دیفیوزرهای حباب ریز را به خدمت گرفته اند. اکثر تصفیه خانه‌های تازه تاسیس نیز به این سیستم مجهز شده اند. تحقیقاتی که بر روی این تصفیه خانه ها صورت گرفته است نشان می دهد که گرفتگی دیفیوزر هوادهی ، تاثیر بسزایی در راندمان انتقال اکسیژن دارد. کاهش کارایی انتقال اکسیژن بدلیل گرفتگی دیفیوزر هوادهی به طور قابل ملاحظه ای بر هزینه های تصفیه فاضلاب می افزاید.

کاهش بازده انتقال اکسیژن دیفیوزر هوادهی طی گذشت زمان غیر قابل اجتناب است. در همین زمان ، فشار متقابل (اغلب تحت عنوان فشار مرطوب دینامیک یا DWP شناخته می شود) معمولاٌ افزایش می یابد که در برخی موارد بسیار شدید است.DWP به دلیل گرفتگی منافذ در دیفیوزرهای سرامیکی(USEPA ,1989) و تغییرات ثابت در خصوصیات منافذ ممبران های پلیمری، افزایش می‌یابد (Kaliman et al ,2007). هر دو عامل باعث کاهش در بازده کلی فرایند و هدر رفت انرژی می‌گردند. معمولاً نیاز به شستشوی منافذ ریز دیفیوزرها خواهد بود که باعث بازیابی کارایی فرایند و کاهش هزینه های انرژی می گردد.

نتایج حاصل از 94 آزمایش میدانی، نشان می دهد که کاهش بازدهی با گذر زمان رخ می دهد و بیشترین نرخ کاهش در 24 ماه پس از شروع عملیات تصفیه مشاهده می شود (Rosso and Stenstrom , 2006b). میزان کاهش راندمان، اندازه گیری شده و آنالیز هزینه ها با هزینه ها در شرایط تمیز مقایسه می گردد. تناوب شستشو برای نرخ بالاتر گرفتگی، بیشتر است و تناوب بهینه حدود 9 ماه یکبار است و هیچ گاه نباید بیشتر از 24 ماه یکبار شود.

به دلیل ماهیت شیمیایی و مرفولوژی ممبران دیفیوزر هوادهی و بسته به شرایط فرایند، کیفیت آّب یا فاضلاب، نوع دیفیوزر و مدت زمان بهره برداری، این مواد دچار گرفتگی می شوند (USEPA 1985 , 1989). در نتیجه دیفیوزرهای با منافذ ریز باید بطور روتین شستشو شوند. روش های گوناگونی برای شستشوی دیفیوزرهای حباب ریز وجود دارد که هزینه و سختی انجام کار هرکدام از روش‌ها متفاوت است. آسان ترین روش، تخلیه مخزن هوادهی و شستشوی دیفیوزر هوادهی از قسمت بالای مخزن با استفاده از فشار آب است. این شکل از شستشو نیازمند تعبیه یک لوله آب به منظور شستشو بر روی مخزن می باشد که برای حذف لایه های بیولوژیکی به طور جزیی یا کامل بسیار موثر است.

این روش به دو صورت پاشش آب با فشار بالا و فشار پایین صورت می گیرد. شستشو با فشار آب پایین معمولاً اولین مرحله از هر نوع روش شستشو می باشد. فشار آب اعمال شده در این روش حدود 40 psi و مدت زمان شستشو برای هر دیفیوزر بین 10 تا 30 ثانیه می باشد. در روش پاشش آب با فشار بالا، فشار اعمال شده حدود 85 psi بوده و برای هر دیفیوز 1 دقیقه زمان شستشو در نظر گرفته می شود. فاصله نازل شستشو از هر دیفیوزر باید حدود 30 سانتیمتر باشد.

زمانی که مواد معدنی (مانند : سیلیکا ، کربنات کلسیم ، گچ و غیره ) ته نشین می شوند باعث ایجاد رسوب می گردند، که در این صورت ممکن است نیازمند اسیدشویی باشد. شستشویی دستی با اسید کلریدریک ضعیف ( 10تا 15 % بر اساس وزن تر ) متداول تر است، اما استفاده از روش‌های شستشو با تزریق گازهای اسیدی نظیر HCL یا استیک اسید به خطوط تقسیم هوا نیز امکانپذیر است. یکی از مشهورترین متدها، روش میلواکی است.

در این روش، ابتدا بلوئرها خاموش می شوند و پس از آن مخزن هوادهی تخلیه شده و دیفیوزرها به روش پاشش آب با فشار بالا، شستشو می شوند. در مرحله بعد هر یک از دیفیوزرها با محلول مورامیک اسید (محلول 14% هیدروکلریدریک اسید) پر می شود و به مدت 30 دقیقه بلوئرها روشن شده و هوادهی می کنند. پس از مرحله شستشوی اسیدی مجددا دیفیوزر هوادهی با فشار آب بالا، به مدت 1 دقیقه آبکشی می شود. در انتها بلوئرها مجدداً راه اندازی می شوند و توام با هوادهی، دیفیوزر هوادهی به مدت 10 تا 20 ثانیه با فشار آب بالا آبکشی می‌شود.