دسته: تصفیه آب

کمبود آب شیرین معضلی جدی می باشد که دست کم زندگی یک پنجم جمعیت جهان را تحت تاثیر خود قرار داده است که این تعداد به خاطر دلایلی مانند افزایش جمعیت، مدیریت نادرست، رشد شهرنشینی و تغییرات آب و هوایی روز به روز در حال افزایش است. به کارگیری مفاهیم و فن آوری های نوآورانه برای حل کردن این مهم بسیار حیاتی و ضروری می باشد. بازیابی و استفاده مجدد از آب خاکستری یکی از مهم ترین راهکارها برای کاهش میزان مصرف آب شرب در منازل، صنایع و ساختمان های تجاری و اداری است.

آب باران، آب خاکستری و شیرین سازی آب دریا منابع جایگزین مناسبی به نظر می رسند. جمع آوری آب باران یکی از راه حل های مفید برای حفاظت از منابع آبی می باشد اما دارای محدودیت هایی نظیر قابل استفاده بودن تنها در مناطقی که میزان بارش خوبی در طول سال دارند، است. از طرف دیگر شیرین نمودن آب دریا نیز موجب افزایش انتشار گاز CO₂ و سایر آلاینده ها در جو شده و باعث بروز اختلالاتی در محیط دریایی می گردد. بنابراین استفاده مجدد از آب خاکستری بهترین گزینه برای به کارگیری در مناطق خشک و نیمه خشک است. بسته به نوع استفاده و کیفیت مورد نیاز در بازیابی و استفاده مجدد از فاضلاب خاکستری، طراحی های متنوعی از سیستم های ساده تا پیچیده وجود دارند.

مفهوم آب خاکستری

در حالت کلی آب خاکستری به “فاضلابی با میزان آلودگی پایین، حاصل از حمام ها، دوش ها، روشویی ها و ماشین های شستشو به جز فاضلاب سرویس های بهداشتی” اطلاق می شود. آب خاکستری چیزی در حدود 70 درصد از مصارف خانه ها را شامل می شود و نسبت به فاضلاب خانگی پاتوژن های کمتری داشته و غلظت ترکیبات آلی نیز در آن پایین تر است. در نتیجه تصفیه فاضلاب خاکستری نسبت به فاضلاب خانگی بسیار ساده تر و ارزان تر خواهد بود.

خصوصیات آب خاکستری

آلاینده های معمول موجود در آب خاکستری غالبا مواردی نظیر نمک ها، تکه های غذا، روغن، سورفاکتانت ها و میکروارگانیسم ها هستند. در واقع ویژگی ها و خصوصیات آب خاکستری بسته به عواملی مانند سبک و عادات زندگی، رفتارهای اجتماعی و فرهنگ موجود، می تواند بسیار متغیر باشد. در جدول زیر ویژگی های مربوط به فاضلاب خاکستری یک خانواده معمولی در هند را مشاهده خواهیم کرد.

مزایا و معایب بازیابی و استفاده مجدد از آب خاکستری

با وجود آنکه استفاده مجدد از آب خاکستری در نواحی خشک و نیمه خشکی مانند ایران دارای فواید متعددی می باشد اما معایبی را نیز به همراه خواهد داشت.

مزایا :

• کاهش تقاضای آب
• کاهش بارهای آلی و هیدرولیکی در سیستم فاضلاب شهری
• کاهش هزینه های قبوض آب
• پر کردن سفرهای زیرزمینی و کمک به چرخه سالم آب
• حفاظت از اکوسیستم های آبزیان

معایب :

• عدم توانایی در ذخیره سازی برای مدت بیشتر از 24 ساعت(به دلیل تجزیه مواد مغذی موجود و ایجاد بوی نامطبوع)
• وجود صابون های زیست تخریب پذیر و مواد شوینده در آب خاکستری و استفاده از آن برای آبیاری، با گذشت زمان مشکل زا خواهد شد
• استانداردهای بهداشتی آب و کیفیت آن
• احتمال وجود مواد مضر برای گیاهان مانند چربی، روغن، مو، صابون، شوینده ها، نرم کننده ها و سایر مواد شیمیایی

قوانین و مقررات استفاده مجدد از آب خاکستری

انتخاب و استفاده از روش بازیابی و استفاده مجدد از فاضلاب خاکستری منوط به قوانین و استانداردهای محلی می باشد. از آنجا که این مبحث در ایران نوپا می باشد، هنوز قوانین و مقررات مشخصی برای آن وجود ندارد لذا در ادامه استانداردها و مقررات کشورهایی که آب خاکستری را به صورت گسترده مصرف می کنند، بیان خواهیم نمود.

مروری بر روش های تصفیه آب خاکستری

روش های مورد استفاده برای تصفیه آب خاکستری شامل فرآیندهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی می باشد. استفاده مجدد از فاضلاب خاکستری بایستی به اقدامی فراگیر و گسترده تبدیل شود چراکه این نوع فاضلاب جایگزین مناسبی برای مصارف غیرشرب است و نه تنها در امکان مسکونی، تجاری و صنعتی بلکه در ساختمان هایی مانند فرودگاه ها نیز کاربرد دارد.

در همین راستا در سال 2015 آزمایشی برای بررسی مناسب بودن تصفیه فاضلاب خاکستری فرودگاهی در برزیل بوسیله فیلتراسیون غیرهوازی و به دنبال آن گندزدایی با اشعه ماورابنفش صورت گرفت. مقدار جریان فاضلاب در این آزمایش m³/day 2.82 بود. میزان بازدهی برای حذف گل آلودگی و ذرات جامد معلق به ترتیب 88 و 77 درصد بود. باتوجه به نتایج این آزمایش،این سیستم در فرودگاه های کوچک و متوسط برای تصفیه و استفاده مجدد از آب خاکستری به کار گرفته شد، هم چنین از آن در برخی فرودگاه های بزرگ نیز به عنوان کاهش دهنده غلظت استفاده می گردد.

روش دیگری که در سال 2015 مورد آزمایش و بررسی قرار گرفته استفاده از فیلتر شنی فشرده (DCSF)است. این سیستم  ابتدا با هدف رفع مشکلات رایج فیلترشنی های معمولی مانند گرفتگی، انتشار بوی نامطلوب و نیاز به فضای کمتر طراحی و تولید گشت. 9 طرح آزمایشی از این سیستم در مناطق مختلف اردن در طول 2 سال به کارگرفته شد و نتایج نشان دهنده کاهش 95 – 78 درصدی BOD و 98 – 69 درصدی TSS بودند.

در آزمایش دیگری در سال 2011 در سوریه امکان سنجی اقتصادی استفاده از یک تالاب مصنوعی (AW) و یک بیوفیلتر تجاری (CBF) برای تصفیه آب خاکستری مورد ارزیابی قرار گرفت. که نتایج نشان دادند مدت زمان بازپرداخت برای AW و CBF با توجه به نرخ فعلی آب در این کشور به ترتیب 7 و 52 سال می باشد.

استفاده از یک واحد هضم هوازی به همراه یک واحد گندزدای هیدروژن پراکسید در مقایسه با سایر روش های تصفیه آب خاکستری بسیار ساده تر می باشد. این سیستم به خوبی TSS و COD (88 و 68 درصد) را با عملکرد بهینه به مدت 5 ساعت و بارگذاری مواد آلی با نرخ g COD/L.day 216 حذف می کند. با این حال این سیستم نیاز به اصلاحات بیشتری دارد تا بتواند به بازدهی بالاتری در تصفیه برسد و برای کاربردهای کوچک مناسبتر می باشد.

   استفاده از سیستم SBR دفنی (SM-SBR) برای تصفیه آب خاکستری به خصوص در مواردی که با محدودیت فضا مواجه هستیم، بسیار مناسب می باشد. در سال 2010 طی آزمایشی عملکرد سه نمونه از این دستگاه در سه نقطه مختلف جهان با فاضلاب های متمایز مورد بررسی قرار گرفت.

میزان نفوذپذیری ممبران ها طی دوره های 4-3 ماهه افت چشمگیری به همراه داشت و بنابراین سالیانه نیاز به 4-3 مرتبه احیای ممبران ها بود. در حالت کلی فاضلاب خاکستری تصفیه شده به این روش را می توان در آبیاری و شستشو مورد استفاده قرار داد. از بزرگترین مزایای این سیستم می توان به راندمان بالا، کیفیت بهداشتی مطلوب و نیاز به فضای کم آن اشاره نمود. از طرف دیگر تنها عیب این سیستم مراحل عملیاتی حساس آن می باشد که نیاز به نیروی ماهر و آموزش دیده دارد.

در مطالعاتی که در سال 2012 بر روی نتایج تصفیه آب خاکستری با روش SBR انجام گرفت مشاهده شد از آن می توان برای مقاصد متعددی همچون آبیاری سطحی (محصولات غذایی)، آبیاری فضاهای سبز، فلاش تانک های سرویس های بهداشتی، سیستم های اطفاء حریق، سیستم های تهویه هوای تجاری و … استفاده نمود.

در سال 2013 عملکرد یک MBBMR (Moving Bed Biofilm Membrane Reactor) برای تصفیه در محل فاضلاب خاکستری یک واحد مسکونی با 4 نفر سکنه برای مدت 10 ماه مورد مطالعه قرار گرفت. فاضلاب خاکستری مصنوعی با بارگذاری های مختلف و درجه دماهای محیطی متفاوت نیز بخشی از این پژوهش بود. پس از آنالیز دقیق نتایج مشخص شد که این سیستم برای استفاده در مقیاس کوچک با مقدار جریان زیاد و بارگذاری متنوع مناسب است.

فن آوری دیگری که به صورت گسترده برای تصفیه آب خاکستری استفاده می شود تماس دهنده های بیولوژیکی چرخان (RBCs) هستند. این تجهیز با راندمان بالایی آب خاکستری را تصفیه و بازیابی می کند و میزان حذف BOD و TSS در آن به ترتیب 96-93 و 95-84 درصد است.اما این سیستم نیازمند فضای زیادی است.(تقریبا 0.5 مترمربع سطح برای زلال ساز برای تصفیه 400 لیتر فاضلاب)

الکتروکواگولاسیون (EC) فناوری پیشرفته ی دیگری می باشد که در بسیاری از مناطق برای تصفیه آب خاکستری مورد استفاده قرار می گیرد. ترکیبی از الکترودهای آلومینیوم و گرافیت باعث حذف 70 درصد از COD و بیش از 99.9 درصد پاتوژن های موجود می شود.

آب خاکستری یا پساب خاکستری به فاضلاب ایجاد شده توسط افراد در خانه ها یا ساختمان های اداری اطلاق می شود که دربرگیرنده ی تمام جریان ها به استثنای فاضلاب خروجی از سرویس های بهداشتی (فاضلاب مدفوعی که به آن آب سیاه می گویند) است. منابع تولید کننده آن عبارنتد از سینک ها، دوش ها، حمام ها، ماشین های لباسشویی و ماشین های ظرفشویی. از آنجا که این آب ها نسبت به فاضلاب خانگی دارای پاتوژن های کمتری است، تصفیه و استفاده مجدد از آن در محل برای مصارفی مانند فلاش تانک های توالت، آبیاری، استفاده در آب نماها و هر نوع مصرف غیرشرب دیگری ساده تر و مطمئن تر خواهد بود.

فرآیند استفاده مجدد از آب خاکستری در شبکه آب شهری مزایای قابل توجهی را هم برای شبکه تامین آب از طریق کاهش تقاضا برای آب تمیز و هم برای شبکه فاضلاب از طریق کاهش حجم فاضلاب تولیدی که نیازمند به انتقال و تصفیه می باشند، ایجاد می نماید.

کیفیت

در اغلب مواقع آب خاکستری دارای مقادیر کمی فضولات می باشد که ممکن است در هنگام استحمام یا شستن البسه وارد آن شود، لذا این آب عاری از پاتوژن ها نخواهد بود. از آنجا که معمولا این آب ها گرم هستند و حاوی مقادیری مواد آلی و مغذی و هم چنین پاتوژن ها می باشد، ممکن است در هنگام ذخیره سازی کیفیت خود را به سرعت از دست بدهد. هم چنین ذخیره نمودن آن منجر به تولید بوی نامطبوع می گردد.

کمیت

بالغ بر 65 درصد فاضلاب تولید شده توسط خانه هایی که دارای فلاش تانک های معمول هستند، آب خاکستری می باشد و این می تواند منبع مناسبی برای استفاده مجدد باشد چرا که رابطه ی مستقیمی میان آب خاکستری تولید شده و آب مورد نیاز برای استفاده در فلاش تانک ها وجود دارد.

فرآیند تصفیه

تصفیه و جداسازی آب خاکستری تحت مفهوم جداسازی از منبع قرار دارد و یکی از اصلی ترین روش ها در بهداشت محیط زیست است. یکی از مهم ترین فواید جداسازی آب خاکستری از فاضلاب سرویس های بهداشتی کاهش میزان پاتوژن ها در آب خاکستری و ساده نمودن فرآیند تصفیه و استفاده مجدد از آن می باشد.

زمانی که این آب با فاضلاب سرویس بهداشتی مخلوط می شود، به آن فاضلاب شهری یا آب سیاه می گویند و باید در تصفیه خانه های فاضلاب یا توسط تجهیزاتی مانند سپتیک تانک در محل تصفیه شود. اما زمانی که آب خاکستری از فاضلاب شهری جدا شود روش های متنوعی برای تصفیه و استفاده مجدد از آن وجود خواهد داشت.

به دلیل پایین تر بودن میزان آلودگی در اغلب آب های خاکستری نسبت به آب سیاه تصفیه و بازگشت مجدد آنها به سیستم امری به مراتب ساده تر و ارزان تر می باشد. با استفاده از سیستم لوله کشی جداگانه برای آب سیاه و آب خاکستری می توان پس از جمع آوری آب خاکستری خانگی آن را به خانه، باغ یا محل کار خود بازگرداننده و یا در صورت تمایل آن را برای استفاده های آتی ذخیره نمود.

در صورتی که اقدام به ذخیره آن نمودید بایستی در کوتاهترین زمان ممکن از استفاده کنید، در غیر این صورت به دلیل وجود مواد آلی در آن، شروع به فاسد شدن و گندیدن خواهد نمود. آبی که به این صورت به سیستم بازگردانده شده است هرگز برای آشامیدن مناسب نبوده اما با انجام چند مرحله تصفیه می توان از آن برای شستشو یا تامین آب فلاش تانک ها استفاده نمود.

فرآیندهای تصفیه مورد استفاده در مورد آب خاکستری اصولی یکسان با فرآیندهای تصفیه فاضلاب دارند با این تفاوت که در مقیاسی کوچکتر (به صورت غیر متمرکز) مورد استفاده قرار می گیرند:
– سیستم های بیولوژیکی مانند تالاب های مصنوعی (Constructed Wetlands) یا دیوارهای سبز (Living walls) و بیوراکتورها یا سیستم های فشرده تری مانند بیوراکتورهای ممبرانی که نوعی فرآیند لجن فعال هستند و در تصفیه فاضلاب نیز کاربرد دارند.
– سیستم های مکانیکی (فیلتر شنی و سیستم های مبتنی بر اشعه UV)
در تالاب های مصنوعی، گیاهان از آلاینده های موجود در فاضلاب خاکستری مانند ذرات باقی مانده مواد غذایی به عنوان مواد مغذی برای رشد خود استفاده می کنند. هرچند پسماندهای نمک و صابون می توانند برای گیاهان و باکتری ها سمی باشند اما می توان توسط تالاب های مصنوعی و گیاهان آبی مانند علف های آبی و گیاهان خانواده سمار آنها را جذب و غلظتشان را کاهش داد.

استفاده مجدد

مزایا
استفاده از آب خاکستری باعث کاهش نیاز به استفاده از منابع آبی موجود و کم کردن فشار بر روی سیستم های تصفیه فاضلاب می گردد. هم چنین بازیابی آب های خاکستری (خانگی) موجب کاهش حجم فاضلاب های ورودی به جریان های آب مانند رودخانه ها شده که این امر از لحاظ زیست محیطی بسیار حائز اهمیت می باشد.

در مواقع خشکسالی به خصوص در مناطق شهری، بازچرخانی آب خاکستری برای مصارفی مانند آبیاری یا سرویس های بهداشتی کمک شایانی به دستیابی به اهداف توسعه پایدار زیست محیطی خواهد نمود.
مزایای بالقوه ی زیست محیطی بازیابی آب خاکستری عبارتند از :
– کاهش میزان برداشت آب از رودخانه ها و سفره های زیرزمینی
– کاهش نیاز به استفاده از تصفیه خانه ها و سپتیک تانک ها
– کاهش مصرف انرژی و آلودگی های شیمیایی ناشی از فرآیند تصفیه
– شارژ آب های زیرزمینی
– احیای مواد مغذی
در مناطقی مانند خاورمیانه و جنوب غربی ایالات متحده که منابع آبی در دسترس بسیار محدود و نرخ رشد جمعیت بالا است، نیاز به استفاده و جایگزینی فناوری های جدید برای حفظ منابع آبی بسیار مهم و ضروری می باشد.

سلامت

استفاده از آب خاکستری برای آبیاری، راه حلی سالم و بی خطر می باشد. در یک مطالعه اپیدمیولوژیک که در سال 2015 انجام گرفت، هیچ گونه بار اضافی ای از بیماری برای افرادی که از آن برای آبیاری در مناطق خشک استفاده می کردند، یافت نشد. سلامت استفاده مجدد از آب خاکستری به عنوان آب شرب نیز مورد مطالعات فراوانی قرار گرفته است. چند نوع مولیبدن آلی مانند بنزن با غلظت قابل توجهی یافت شد اما اکثر آلاینده ها دارای غلظت پایین بودند.

آبیاری

بیشتر آب های خاکستری دارای ترکیباتی از آب سیاه مانند پاتوژن ها می باشند. از آب خاکستری باید تا حد ممکن پایین و نزدیک سطح زمین (مانند خطوط آبیاری قطره ای روی سطح خاک، زیر مالچ) استفاده نمود و از اسپری نمودن آن خودداری کرد چرا که خطر استنشاق آن وجود دارد.

در سیستم های آب خاکستری توجه به مواد سمی ای مانند سفیدکننده ها، نمک حمام، رنگ های مصنوعی، شوینده های بر پایه کلر، بازها و اسیدهای قوی، حلال ها، محصولات حاوی بور (Boron) که مقادیر زیاد آنها برای گیاهان بسیار مضر است، مهم و ضروری می باشد. اغلب مواد پاک کننده حاوی نمک های سدیم که می توانند باعث قلیاییت بیش از حد خاک گردند، موجب جلوگیری از جوانه زدن بذرها و تخریب ساختار خاک با پراکنده کردن رس موجود در خاک می شوند.

برای تقویت و کاهش PH خاک هایی که توسط این سیستم ها آبیاری می شوند می توان از گچ (سولفات کلسیم) استفاده نمود. استفاده از تمیزکننده های حاوی آمونیاک بلامانع است چرا که گیاهان می توانند از آن برای استحصال نیتروژن بهره ببرند. نتایج مطالعه ای در سال 2010 نشان داد که آبیاری با آب خاکستری تاثیری بر سلامت کلی گیاه نداشته و افزایش سدیم تا حدود زیادی وابسته به میزان حرکت عمودی آب خاکستری در خاک است.

در برخی موارد آب خاکستری مستقیما از سینک به باغ وارد می شود و تصفیه های مورد نیاز توسط خاک و ریشه ی گیاهان روی آن صورت می گیرد.

در مواردی که هدف از بازیابی آب خاکستری استفاده برای آبیاری می باشد، توصیه می شود که برای حفاظت از سلامت گیاهان از صابون ها و محصولات آرایشی بهداشتی غیر سمی و کم سدیم استفاده گردد.

استفاده مجدد از آب خاکستری در مصارف خانگی

از آب خاکستری بازیابی شده از دوش و حمام می توان در فلاش تانک های سرویس های بهداشتی استفاده نمود، کمااینکه این کار در بسیاری از نقاط اروپا و استرالیا صورت گرفته و در ایالات متحده نیز به صورت قانونی واحد تصویب گشته است.
استفاده از این سیستم باعث کاهش 30 درصدی مصرف آب خانگی می شود. خطر آلودگی بیولوژیکی با رعایت موارد زیر از بین خواهد رفت :
– استفاده از مخزن پاک سازی برای حذف ذرات و اجسام شناور
– استفاده از یک مکانیزم کنترل هوشمند تا در صورت ذخیره طولانی مدت آب خاکستری و از دست رفتن کیفیت مورد نیاز، آن را تخلیه کند، این مورد تمامی مشکلات فیلتراسیون و تصفیه شیمیایی را برطرف می نماید.

استفاده مجدد از آب خاکستری بدون انجام تصفیه در مواردی که نیاز به آب خوراکی نمی باشد (باغ ها و آبیاری زمین، فلاش تانک ها) بلامانع است. هم چنین ممکن است در مواردی که آب خاکستری (مانند آب باران) هنوز نسبتا تمیز بوده و با مواد شیمیایی غیرقابل تجزیه مانند صابون های غیرطبیعی آلوده نشده است نیز قابل استفاده باشد (در نتیجه استفاده از شوینده های طبیعی در این موارد جایگزین مناسبی می باشند).

استفاده از آبی که بیش از 24 ساعت در سیستم فیلتراسیون آب خاکستری قرار داشته است به هیچ وجه توصیه نمی شود، چراکه پس از گذشت این مدت باکتری هایی تشکیل می شوند که در کیفیت آب مصرفی تاثیرگذار خواهند بود.

احیاء گرما

در حال حاضر دستگاه هایی وجود دارند که گرمای حاصل از آب های خاکستری خانگی و صنعتی را توسط فرآیندهایی تحت عنوان بازیابی گرمای زهکشی، بازیابی گرمای آب خاکستری یا بازیابی گرمای آب گرم، بازیابی می کنند. به جای آنکه جریان مستقیما وارد یک دستگاه گرم کن آب شود، آب سرد ورودی ابتدا درون یک مبدل حرارتی توسط جریان آب خاکستری خروجی حاصل از فعالیت هایی مانند شستن ظروف یا استحمام پیش گرم خواهد شد. دستگاه های معمولی خانگی که دریافت کننده ی آب خاکستری حاصل از استحمام می باشند، توانایی بازیابی تا 60 درصد گرمای حاصل از این آب ها را داشته که در غیر این صورت هدر خواهد شد.

مقایسه ظاهری آب پاک، آب خاکستری و آب سیاه

چند نمونه سیستم بازیابی آب خاکستری

افزایش جمعیت و کمبود آب موجب بروز مشکلات ژئوپولتیکی و بشری زیادی شده است و انتظار می رود تکنولوژی بتواند نیازها را در این زمینه مرتفع کند.
یکی از راه حل ها برای مقابله با مشکل کمبود آب شیرین، تصفیه آب شور از طریق فرایند شیرین سازی آب یا دستگاه آب شیرین کن است. بسیاری از مناطق در حال حاضر به منظور رفع مشکلات خود در زمینه کمبود آب به این فرآیند روی آورده اند. از دستگاه آب شیرین کن معمولاً برای تصفیه آب دریا و همچنین آب های زیرزمینی با غلظت بالای نمک استفاده می شود.
سازمان بررسی های زمین شناسی ایالات متحده، آب های شور را بر اساس غلظت نمک به صورت زیر تقسیم بندی نموده است:
• آب شیرین: کمتر از ppm 1000
• آب با شوری کم: بین ppm 1000 تا ppm 3000
• آب با شوری متوسط: بین ppm 3000 تا ppm 10000
• آب با شوری بالا: بین ppm 10000 تا ppm 35000
• آب دریا (اقیانوس): حدود ppm 35000

نگاهی به سیستم های آب شیرین کن در سراسر جهان

بر اساس گزارش سازمان زمین شناسی ایالات متحده، بین سال ها 2002 تا 2015 حدود 12500 دستگاه آب شیرین کن در 120 کشور جهان، 14 میلیون مترمکعب در روز آب شیرین تولید کرده اند. این مقدار در واقع کمتر از 1% از کل آب مصرفی آب در دنیاست. کشورهایی که وابستگی شدیدی به دستگاه آب شیرین کن دارند شامل عربستان سعودی، کویت، امارات، قطر، بحرین، لیبی و الجزیره هستند. در مقابل، بین کشورهای توسعه یافته، ایالات متحده بزرگترین مصرف کننده آب شیرین کن ها است. بیشتر تاسیسات آب شیرین کن در کالیفرنیا و بخشی از فلوریدا وجود دارند.
بر اساس بررسی های بازاریابی که توسط موسسه تحقیقاتی Pike انجام شده است مشخص شده است که سرمایه گذاری در بخش آب شیرین‌کن‌ها از سال 2010 با مبلغ 3/8 میلیارد دلار در سال به 6/16 میلیارد دلار در سال، در سال 2016 افزایش یافته است که رشد تجمعی 8/87 میلیون دلاری طی این دوره را نشان می دهد. پیش بینی های محکمی وجود دارد که نشان می دهد خاور میانه و شمال آفریقا به قطب جهانی مصرف کننده دستگاه های آب شیرین کن تبدیل خواهد شد.

روش های شیرین سازی آب

خالص سازی آب از دوران قدیم انجام می شده است. بیشتر سیستم ها از فرآیندهایی که در طبیعت برای تولید باران رخ می دهد، استفاده می‌کنند. از اولین روش هایی که توسط بشر برای شیرین سازی آب مورد استفاده قرار گرفت، تبخیر آب برای حذف نمک و سایر آلاینده ها است.
بعدها از روش های دیگری نظیر تبخیر چند مرحله ای سریع، شیرین سازی چند تاثیره و تراکم بخار نیز استفاده شد که در دهه 90 بعنوان مقرون به صرفه ترین تکنولوژی شیرین سازی آب برای تاسیسات بزرگ شناخته می شدند. از جمله های فرایندهای غیر تبخیری که امروزه بیشتر مورد استفاده هستند می توان به سیستم های تبادل یون و فرایندهای غشایی نظیر اسمز معکوس اشاره نمود.

عملکرد و مزایای دستگاه آب شیرین کن اسمز معکوس

امروزه از بین فرایند های فوق معمولا بیشتر از دستگاه آب شیرین کن اسمز معکوس یا پکیج RO استفاده می گردد که این امر بدلیل راندمان مناسب این فرایند و مصرف انرژی کمتر نسبت به سایر روش ها می باشد. اسمز معکوس از جمله شیوه هایی است که امروزه بطور گسترده در شیرین سازی آب دریا، جداسازی مواد آلی و سمی از پساب های صنعتی بکار برده می‌شود. از دستگاه آب شیرین کن صنعتی همچنین به منظور دستیابی به کیفیت بالای آب در صنایع مختلفی از جمله داروسازی، صنایع مواد غذایی، واحد های آبکاری صنایع سنگین و همچنین مراکز درمانی به خصوص بخش دیالیز بیمارستان های بزرگ استفاده می شود.
بطور کلی این روش بر پایه انتقال جرم حلال با استفاده از غشای نیمه تراوا و نیز فشار هیدرواستاتیک استوار است. لازم به توضیح است که فرایند اسمز معکوس می‌تواند TDS آب خام را تا ۹۹% کاهش دهد. در عمل کاهش TDS تا ۹۵% طبیعی است. همچنین حذف باکتری ها، ویروس ها و دیگر میکروارگانیسم ها با اسمز معکوس ۱۰۰% است. این فرایند برای تهیه آب آشامیدنی از آب های حاوی املاح معدنی زیاد و ناخالصی های آلی بسیار مفید است. امروزه روش اسمز معکوس اقتصادی ترین فرایند برای تهیه آب آشامیدنی از آبهای شور مناطق کم آب می‌باشد.

معایب دستگاه آب شیرین کن اسمز معکوس

اگرچه دستگاه های آب شیرین کن اسمز معکوس دارای مزایای فراوانی هستند ولیکن مشکلاتی نیز به همراه دارند. یکی از بزرگترین مشکلات آب شیرین کن های اسمز معکوس بیوفولینگ (Bio-fouling) می باشد که رفع چنین مشکلی نیازمند صرف انرژی و مواد شیمیایی است و از طرفی موجب تولید پساب و لجنی می شود که نیاز به دفع صحیح و یا تصفیه دارد. از جمله دیگر مشکلات در رابطه با دستگاه آب شیرین کن اسمز‌‌ ‌معکوس عدم توانایی فروشندگان این سیستم ها در طراحی دقیق و استفاده از تجهیزات نامرغوب به منظور کسب سود بیشتر می باشد. این امر موجب تحمیل ضررهای فراوانی به مصرف کنندگان این تکنولوژی می گردد.

دستگاه آب شیرین کن تصفیه هوشمند آویسا

عوامل متعددی در طراحی و ساخت یک دستگاه آب شیرین کن اسمز معکوس حائز اهمیت هستند که آگاهی و شناخت و بکارگیری کامل این عوامل و همچنین ثبت اطلاعات حاصل از تجربیات حاصل از پروژه های متعدد، موجب تمایز شرکت تصفیه هوشمند آویسا در این حوزه گردیده است. دستگاه های آب شیرین کن این شرکت بر مبنای اصول دقیق و علمی طراحی و تجهیزات و قطعات بکار رفته در آن از شاخص ترین برندهای موجود در جهان هستند و طیف وسیعی از کیفیت آب تصفیه شده دلخواه را در گستره وسیعی از حجم آب تولیدی روزانه را فراهم می‌نماید. استانداردهای سختگیرانه ای در مرحله ساخت دستگاه آب شیرین کن تصفیه هوشمند آویسا اعمال می گردد تا صاحبان صنایع و مصرف کنندگان از این تکنولوژی، دغدغه ای نداشته باشند.
در تمامی مراحل طراحی و مشاوره پیش از قرارداد و در مرحله ساخت و تامین تجهیزات کنار شما هستیم.